سبیلو

لغت نامه دهخدا

سبیلو. [ س ِ ] ( ص نسبی ) سبیل کلفت. سبیل گنده. آنکه بروتی کلان دارد. || سبیل دار. در مقابل سبیل تراشیده. کسی که سبیل خود را نتراشد.

فرهنگ معین

(س ) (ص مر. ) دارای سبیل پرپشت .

فرهنگ عمید

مردی که سبیل کلفت دارد، سبیل دار، دارای سبیل.

ویکی واژه

دارای سبیل پرپشت.