لغت نامه دهخدا سبزی کار. [ س َ ] ( نف مرکب ) کشت کننده سبزی های خوردنی. آنکه انواع رستنیها و سبزیهای خوردنی کارَد. شخصی که سبزی کارَد. کشت کننده سبزیهای خوردنی. || ( اِ مرکب ) آنجا که سبزی کشت شود. سبزی کاری.
