لغت نامه دهخدا
زیبی. [ زَ ] ( ص نسبی ) منسوب است به زیب که قریه ای است در ساحل بحرالروم بر کنار عکا. ( از انساب سمعانی ). منسوب است به زیب ، روستائی نزدیک عکا. ( از معجم البلدان ). رجوع به زیب شود.
زیبی. [ زَ ] ( اِخ ) حسن بن الهیثم بن علی التمیمی الزیبی ، مکنی به ابوعلی. وی از حسن بن الفرج الغزی در غزة استماع نمود و ابوبکر احمدبن محمد عبدوس النسوی از او روایت کرد. ( از معجم البلدان ). رجوع به زیب شود.
