زاویه یاب

لغت نامه دهخدا

زاویه یاب. [ ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) آلت برای اندازه گرفتن هر قسم زاویه و فاصله.

فرهنگ عمید

وسیله ای برای اندازه گرفتن زاویه، پانتومتر.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آلتی برای اندازه گرفتن زوایا و فواصل .
آلت برای اندازه گرفتن هر قسم زاویه و فاصله

فرهنگستان زبان و ادب

{theodolite} [مهندسی نقشه برداری] وسیله ای برای اندازه گیری زوایای افقی و قائم که اجزای اصلی آن را یک دوربین و دو دایرۀ مدرج افقی و قائم تشکیل می دهد

دانشنامه آزاد فارسی

زاویه یاب (theodolite)
اسبابی برای اندازه گیری زوایای افقی و عمودی. در نقشه برداری به کار می رود و متشکل از تلسکوپکوچکی است که روی دو دایرۀ مدرج، یکی افقی و دیگری عمودی، حرکت می کند و محور آن نیز از مرکز این دوایر می گذرد. نیز ← مثلث بندی