روبه بازی

لغت نامه دهخدا

روبه بازی. [ ب َه ْ ]( حامص مرکب ) کنایه از مکر و فریب و دغل بازی. ( آنندراج ). روباه بازی. رجوع به روباه بازی شود :
این سگ صفتان کنند ای آهوچشم
ناگاه ترا صید ز روبه بازی.سرخسی.شیر فلک را برد به روبه بازی
آنکه توباشی ورا مربی و حامی.سوزنی.چو روباهان و خرگوشان منه گوش
به روبه بازی این خواب خرگوش.نظامی.رو تو روبه بازی خرگوش بین
مکر و شیراندازی خرگوش بین.مولوی.

فرهنگ فارسی

کنایه از مکر و فریب و دغا بازی روباه بازی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم