رهمه

لغت نامه دهخدا

( رهمة ) رهمة. [ رِ م َ ] ( ع اِ ) باران نرم پیوسته. ج ، رِهام ، رِهَم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). باران نرم. ( غیاث اللغات ).
رهمة. [ رِ / رَ م َ ] ( ع اِمص ) نرمی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).