دولتیاری

لغت نامه دهخدا

دولتیاری. [ دَ / دُو ل َت ْ ] ( حامص مرکب ) صفت دولتیار. سعادت و خوشبختی. بختیاری و سعادتمندی.نیکبختی و بهروزی. ( از یادداشت مؤلف ) :
که دولتیاری آن نبود که از گل بوستان سازی
که دولتیاری آن باشد که در دل بوستان بینی.سنایی.و رجوع به دولتیار شود.