لغت نامه دهخدا دومویی. [ دُ ] ( حامص مرکب ) کهلی. کهولت. دومویگی. دومو شدن. جو گندمی شدن موی. شیب.میانه سالی. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به دومو شود.
