لغت نامه دهخدا دمامین. [ دَ ] ( اِخ ) دهی است به صعید. ( منتهی الارب ). دهی بزرگ است به صعید در شرق نیل و بستانها و نخل فراوان دارد، و از آن ده است بدرالدین محمدبن ابی بکر مؤلف تعلیق الفرائد. ( از یادداشت مولف ).
