دست نشین

لغت نامه دهخدا

دست نشین. [ دَ ن ِ ] ( نف مرکب ) نشیننده بر دست یعنی مسند. مسندنشین. صدرنشین :
دست نشان هست ترا چند کس
دست نشین تو فرشته است و بس.نظامی ( هفت پیکر ص 33 ).

فرهنگ فارسی

نشیننده بر دست یعنی مسند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم