درونج

لغت نامه دهخدا

درونج. [ دَ ن َ ] ( معرب ، اِ ) معرب درونک است و آن دوائی باشد بشکل عقرب و بسبب آن درونج عقربی خوانندش و گزیدگی جانوران را نافع است. ( از برهان ) ( از آنندراج ). صاحب منهاج گوید: دو نوع است فارسی و رومی بود و هر دو را درونج عقربی خوانند از بهر آنکه بشکل عقرب بود. صاحب جامع گوید: در کوهستان شام و اندلس بسیار باشد و گویندگزندگی جانوران زهردار را نافع بود. ( از اختیارات بدیعی ). به لغت فارسی بیخی است عقربی شکل خاکستری رنگ گره دار و عدد گره او زیاده از دو سه نمی باشد و با اندک تلخی و خوشبوی و با صلابت و اندرونش سفید و برگ گیاه او شبیه به برگ بادام و مایل به زردی و بر زمین فرش می شود، و مستعمل از او بیخ است و قوتش تا ده سال باقی است. و جهت خفقان و رفع طاعون و گزیدن عقرب و رتیلا و تقویت هاضمه نافع است. ( از تحفه حکیم مؤمن ).گیاهی از تیره مرکبان و از نوع دورونیکوم ( این لاتینی از لفظ درونج مأخوذ است ). درونج عقربی دارای گلهای مرکب زرد و ریشه و برگ آن دارای ماده سمی است و بر ضد زهر عقرب بکار میرود. ( از دائرةالمعارف فارسی ). درونه. ( نزهة القلوب ).عُقَیرَبَه. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). درونج عقربی.

فرهنگ عمید

گیاهی با ساقۀ بلند و مجوف که روی زمین می خوابد، برگ های شبیه برگ بادام، گل های زردرنگ، ریشۀ گره دار و به شکل عقرب، و طعم تلخ که در طب به کار می رود، درونه، درونک عقربی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است دارای ساقه بلند و مجوف که بر زمین میخوابد . برگهای آن شبیه بادام و گلهایش زرد است و ریشهاش گرهدار و بهیئت عقرب و طعمش تلخ است و در پزشکی مصرف دارد .
معرب درونک است و آن دوائی باشد بشکل عقرب و بسبب آن درونج عقربی خوانندش و گزیدگی جانوران را نافع است

دانشنامه آزاد فارسی

دُرونَج
گیاهان متعلق به جنس Arnica (Doronicum) از تیرۀ مرکبان. این گیاهان، علفی، چندساله، دارای ریزوم افقی، برگ های بن رست با قاعده ای تخم مرغی ـ قلبی، پهن دراز و دمبرگی بلند هستند. گل آذین کپه ای مرکب از گل های کناری زبانه ای و میانی لوله ای زردرنگ هستند. حدوداً پنج گونه از این جنس در ایران می روید. این گیاهان را پلنگ کش هم می نامند. سابقاً در جهان، از گونۀ Arnica montana برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شده است اما امروزه با آگاهی به برخی مواد سمی در این گیاه، بیشتر در مصارف خارجی کاربرد دارد. مشهور است که این گیاه، در زمان جنگ جهانی اول، برای رفع جراحات سربازان زخمی استفاده می شد و به این ترتیب جان هزاران نفر را از مرگ نجات داد.

گزارش محتوای نامناسب