درغگو

لغت نامه دهخدا

درغگو. [ دُ رُ ] ( نف مرکب ) دروغگو. دروغگوی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). رجوع به دروغگو شود.

فرهنگ فارسی

درغگو دروغگوی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تماس فال تماس فال تاروت فال تاروت فال لنورماند فال لنورماند فال فنجان فال فنجان