درغگو

لغت نامه دهخدا

درغگو. [ دُ رُ ] ( نف مرکب ) دروغگو. دروغگوی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). رجوع به دروغگو شود.

فرهنگ فارسی

درغگو دروغگوی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم