در بافتن

لغت نامه دهخدا

دربافتن. [ دَ ت َ ] ( مص مرکب ) بافتن. || آمیختن. درآمیختن. پیوستن :
آن دو فاضل فضل خود دریافتند
با ملایک از هنر دربافتند.مولوی.رجوع به بافتن شود.

فرهنگ فارسی

بافتن

گزارش محتوای نامناسب

فال گیر

بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم

فال زندگی

فال فنجان

فال کارت