دخمه گاه

لغت نامه دهخدا

دخمه گاه. [ دَ م َ / م ِ] ( اِ مرکب ) محل دخمه. مقبره. دخمه دان :
که این قادسی دخمه گاه منست
کفن جوشن و خون کلاه منست.فردوسی.بآیین کفن کردش و دخمه گاه
وزآنجایگه رفت نزد سپاه.اسدی.