دبن

لغت نامه دهخدا

دبن. [ دِ ] ( ع اِ ) آغل گوسپندان. ( منتهی الارب ).
دبن. [ دِ ] ( اِ ) سریشم. ( ناظم الاطباء ).اما می نماید که محرف دبق باشد. رجوع به دبق باشد.

آغل گوسفندان