دباغان

لغت نامه دهخدا

دباغان. [ دَب ْ با ] ( اِ ) ج ِ دباغ. || آنجا که دباغان شهری خانه و نشست دارند. دباغخانه. || ( اِخ ) نام محله ای به قزوین.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال تاروت فال تاروت فال ای چینگ فال ای چینگ فال تاروت فال تاروت