لغت نامه دهخدا دانه خوردن. [ ن َ / ن ِ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) برگرفتن و بدهان نهادن دانه قوت را. اکل دانه. || چینه خواری. دان خوردن : مهترا بلبل انسم پس از این بجزاز دست ادب دانه مخور.خاقانی.
