لغت نامه دهخدا خویشتن ستای. [ خوی / خی ت َ س ِ ] ( نف مرکب ) معجب. لافزن. خویشتن ستا. خودستا : هرچند پاک و پارسا باشی خویشتن ستای مباش. ( قابوسنامه ). || گیج. ( فرهنگ اسدی ).
