خوش اقبال

لغت نامه دهخدا

خوش اقبال. [ خوَش ْ / خُش ْ اِ ] ( ص مرکب ) سعید. خوشبخت. خوش طالع. خوش نقش. نیک اختر.

فرهنگ عمید

= خوش شانس

فرهنگ فارسی

( صفت ) نیکبخت خوشبخت مقابل بداقبال بدبخت .
سعید خوشبخت