خورشید چتر

لغت نامه دهخدا

خورشیدچتر. [ خوَرْ / خُرْچ َ ] ( ص مرکب ) آنکه خورشید چتر و علامت اوست. کنایه از عالی رتبه :
خسرو خورشیدچتر آنکه ز کلک و کفش
پرچم شب یافت رنگ رایت صبح انتصاب.خاقانی.در جهان تا سایه و خورشید را باشد نشان
سایه خورشیدچترت در جهان پاینده باد.خواجه جمال سلمان ( از آنندراج ).