خوب کرده

لغت نامه دهخدا

خوب کرده. [ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) عمل نیکو انجام شده. نیکو انجام یافته :
وآنکه او خود کرده باشد باز چون ویران کند
خوب کرده زشت کردن کار معنی دار نیست.ناصرخسرو.