خوای

لغت نامه دهخدا

خوای. [ خوا / خا ] ( اِ ) ذوق. چاشنی. مزه. || خوش. ( ناظم الاطباء ). || خوشمزگی. لذت.

فرهنگ فارسی

ذوق چاشنی

دانشنامه عمومی

خوای ( به انگلیسی: Khowai ) یک منطقهٔ مسکونی در هند است که در بخش خوای واقع شده است. خوای ۲۱٬۳۸۷ نفر جمعیت دارد و ۲۳ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.