لغت نامه دهخدا خلوت گرای. [ خ َل ْ وَ گ َ / گ ِ ] ( نف مرکب ) مایل بخلوت. خلوت گزین : چو دانست کو هست خلوتگرای پیاده به خلوتگهش کرد رای.نظامی.
