لغت نامه دهخدا خلوت پرست. [ خ َل ْ وَ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) علاقه مند بخلوت. مشتاق تنهایی و عزلت عبادت را : به پیروزی عقل کوتاه دست بخرسندی زهد خلوت پرست.نظامی.
