لغت نامه دهخدا خسروبچه. [ خ ُ رَ / رَو ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) فرزند خسرو. پسر پادشاه. فرزند شاهزاده : هیچ خسروبچه را نیست چو محمود جدی هیچ شهزاده ندارد چو محمد پدری.فرخی.
