خانه پرور

لغت نامه دهخدا

خانه پرور. [ ن َ / ن ِ پ َرْ وَ ] ( ن مف مرکب ) آنکه در خانه تربیت شده باشد. ( ناظم الاطباء ) :
باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است
شمشاد خانه پرور ما از که کمتر است.حافظ. || کالای نفیس که در خانه نگهدارند و ببهای گران بفروشند :
در وجه باده جان ده ای بیخبر ز هستی
با جنس خانه پرور نرخ دکان نگنجد.ملا نسیمی ( از آنندراج ).

فرهنگ عمید

پرورش یافته در خانه: باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است / شمشاد خانه پرور من از که کمتر است؟ (حافظ: ۹۶ ).

فرهنگ فارسی

آنکه در خانه تربیت شده باشد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم