معنی خانقاه بالا

خانقاه بالا

لغت نامه دهخدا

خانقاه بالا. [ ن َ / ن ِ هَِ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ملاء اعلی. || عالم بالا که آسمان است. ( از برهان قاطع ) ( آنندراج ).
خانقاه بالا. [ ن َ / ن ِ هَِ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان شرأبالا بخش وفس شهرستان اراک. واقع در 66 هزارگزی جنوب کمیجان ، کنار راه مالرو عمومی اراک بملایر. سکنه آنجا 38 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).