لغت نامه دهخدا
گر ایدونکه رستم بود پیشرو
نماند بر این بوم و بر خار و خو.فردوسی.سواران و اسبان پرمایه اند
زگردنکشان برترین پایه اند
سلاح است و بهرامشان پیشرو
که گردد سنان پیش او خار و خو.فردوسی.بکوشم که آباد گردد زنو
نمانم که ماند پر از خار و خو.فردوسی.زمینی که بود اندر او خار و خو
سراسیمه در وی سپهدار گو.؟ ( نسخه ای از لغت نامه اسدی ).زمانی بدین داس گندم درو
بکن پاک پالیزم از خار و خو.اسدی.
