معنی حسنیان | لغت یاب

حسنیان

لغت نامه دهخدا

حسنیان. [ ح ُ ن َ ] ( ع اِ ) حُسنیین. تثنیه حُسنی ̍. ظفر و شهادت : قل هل تربصون بنا الا احدی الحسنیین. ( قرآن 52/9 ). گفته اند مراد دو فرجام نیکو است که عبارت از نصرت و شهادت باشد. و برای تأویل نصرت و شهادت به خصلتین صفت مؤنث آمده است.
حسنیان. [ ح ُ ن َ ] ( اِخ ) بصورت تثنیه حُسنی ̍ نام موضعی است در شعر. ( معجم البلدان ).
حسنیان. [ ح َ س َ ] ( اِ ) ج ِ حَسَنی. منسوبان به حَسَن.