لغت نامه دهخدا ( جبوة ) جبوة. [ ج ِب ْ وَ ] ( ع اِ ) آب فراهم آورده در حوض بجهت شتران. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آب گردآمده در چاه. ( مهذب الاسماء ). || ( مص ) فراهم آوردن باج را. ( منتهی الارب ).
