جای نشین

لغت نامه دهخدا

جای نشین. [ ن ِ] ( نف مرکب ) جانشین. ( آنندراج ). قایم مقام. خلیفه.

فرهنگ فارسی

جانشین
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال احساس فال احساس فال تک نیت فال تک نیت فال تاروت فال تاروت