جئر

لغت نامه دهخدا

جئر. [ ج ُ ءَ] ( ع ص ، اِ ) غیث جؤر؛ بسیارباران. ( منتهی الارب ).
جئر. [ ج َ ءَ ] ( ع اِ، ص ) مرد سطبر. ( منتهی الارب ).
جئر. [ ج َ ءَ ] ( ع مص ) اندوهگین و گرفته خاطر شدن. ( از منتهی الارب ) ( از شرح قاموس ).