تیز گویا

لغت نامه دهخدا

تیزگویا. ( ص مرکب ) تیزگفتار. که سخن تند گوید. درشت سخن :
ز جنگ آوران تیزگویا مباد
چو باشد دهد بی گمان سر بباد.فردوسی.رجوع به تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.