لغت نامه دهخدا توحید ایمانی. [ ت َ / تُو دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آنست که غیر او را مستحق پرستش ندانی. ( از فرهنگ علوم عقلی ). رجوع به توحید شود.
