معنی تضرع کردن

تضرع کردن

لغت نامه دهخدا

تضرع کردن. [ ت َ ض َرْ رُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) نالیدن. زاری کردن. به خدای بنالیدن : در آن حالت به سه حاجت سبک مؤنت بدیشان تضرع کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ اول تهران ص 205 ).
تضرع کنان را به دعوت مجیب.( بوستان ).گر تضرع کنی و گر فریاد
دزد زر بازپس نخواهد داد.( گلستان ).من و اهل بیت من سر بر زمین نهادیم و تضرع و زاری کردیم. ( انیس الطالبین بخاری ص 104 ).