لغت نامه دهخدا تجود. [ ت َ ج َوْ وُ ] ( ع مص ) جَیّد اختیار کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). || تأنق در صنعت. ( اقرب الموارد ).
