بی شکیب

لغت نامه دهخدا

بی شکیب. [ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + شکیب ) بی صبر و بی قرار. ( آنندراج ).بی تحمل. بی صبر. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شکیب شود.

فرهنگ عمید

ناشکیب، بی صبر، بی قرار.

فرهنگ فارسی

بی صبر و بیقرار . بی تحمل . بی صبر .
ناشکیب، بی صبر، بی قرار