بی سابقه

لغت نامه دهخدا

بی سابقه. [ ب ِ ق َ / ق ِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + سابقه ) آنچه که سابقه ندارد. آنچه که قبلاً نبوده است. که ریشه در دیرینه ندارد. که پیشینه ندارد. رجوع به سابقه شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنچه که سابقه ندارد آنچه که قبلا نبوده .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم