لغت نامه دهخدا
بهز. [ ب َ ] ( اِخ ) قبیله ای است و از آن قبیله است حجاج بهزی بن علاط و ضمرة بهزی بن ثعلبة که صحابی بوده اند. ( از منتهی الارب ). قبیله ای است. ( آنندراج ). قبیله ای از عرب. ( ناظم الاطباء ).
بهز
بهز. [ ب َ ] ( اِخ ) قبیله ای است و از آن قبیله است حجاج بهزی بن علاط و ضمرة بهزی بن ثعلبة که صحابی بوده اند. ( از منتهی الارب ). قبیله ای است. ( آنندراج ). قبیله ای از عرب. ( ناظم الاطباء ).
