لغت نامه دهخدا بطوع.[ ب ِ طَ ] ( ق مرکب ) برضا. بمیل. برغبت : گاو... کمر خدمت بطوع و رغبت ببست. ( کلیله و دمنه ).- بطوع و رغبت ؛ بدل و جان. بچشم. برضا و رغبت. بمیل. و رجوع به طوع شود.
