لغت نامه دهخدا بشکفه. [ ب ِ ک ُ ف َ / ف ِ ] ( اِ ) بشکوفه. شکوفه. گل و شکوفه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بشکوفه و شکوفه شود : بر شاخ نار بشکفه سرخ شاخ نارچون از عقیق نرگسدانی بود صغیر.منوچهری.
