بترک

لغت نامه دهخدا

بترک. [ ] ( معرب ، اِ ) یونانی شده پاتریارک . ( از دزی ج 1 ص 50 ).
بترک. [ ب ِ ت َ ] ( اِ مرکب ) ( از: ب + ترک ) کلمه دعا که هنگام وداع گویند یعنی خداحافظ. ( ناظم الاطباء ).
- بترک گفتن ؛ خداحافظ گفتن. ( ناظم الاطباء ).
- || فراغت حاصل کردن از کاری. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به ترک شود.