لغت نامه دهخدا النگه. [ اَ ل َ گ َ / گ ِ ] ( اِ ) شعله ٔآتش. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( برهان قاطع ) ( مؤید الفضلاء ). در فرهنگ ناظم الاطباء النکه بکاف آمده است.النگه. [ اَ ل َ گ َ ] ( اِخ ) یا النگه رودبار. ناحیتی در مغرب لواسان. ارنگه. ناظم الاطباء گوید: النگه نام دهی است در کوهستان شمالی ری. رجوع به ارنگه شود.