معنی بادره | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( بادرة ) بادرة. [ دِ رَ ] ( ع ص ، اِ ) بادره. تأنیث بادر. ( قطر المحیط ). تیزی خشم و شتابزدگی و خطا در قول یا فعل که از خشم پدید آید، یقال اخشی علیک بادرته. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).تندی یا خطا و لغزشهائی که از انسان هنگام تندی و خشم صادر میشود، یقال : انا اخاف بادرته. ( اقرب الموارد ). تندی و تیزی در کارها. ( برهان ). تیزی خشم. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). شتابزدگی. خطای در قول و فعل که از خشم پدید شود. ( آنندراج ): اما قضای حق برادرش اقچه که بهیچ وقت ازو بادره بدخدمتی صادر نشدست ، جان اوببخشیدم. ( جهانگشای جوینی ). فرمود که هر بادره ای که تا بروز جلوس مبارک ما از کسی صادر شده باشد در مقابله آن عفو و اقالت مبذول داشتیم. ( جهانگشای جوینی ). بی بادره حرکتی چگونه بر نقض آن اقدام روا میدارد. ( جهانگشای جوینی ). || برگ گیاه خُوّاءة.( منتهی الارب ). برگ حوأه یعنی حنا. ( اقرب الموارد ). برگ حنا. ( قطر المحیط ) ( ناظم الاطباء ). || آنچه اول می آید از گیاه.( منتهی الارب ) ( قطر المحیط ). جوانه. || اسیرک تازه و بهتر آن. ( منتهی الارب ). وَرْس و تازه ترین آن. ( قطر المحیط ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به ورس شود. || گوشت میان کتف و گردن ، یقال : احمرت بوادر الخیل. ( اقرب الموارد ). و منه الحدیث : فرجع بها ترجف بوادره ، و دو گوشت پاره است بالای رگ رغثای مردم و اسفل ثندوه. ( منتهی الارب ) ( قطر المحیط ) ( ناظم الاطباء ). ج ، بوادر. || تیزی شمشیر. ( منتهی الارب ) ( قطرالحمیط ) ( آنندراج ). || کناره تیر از جانب پیکان ، یقال : اصابته بادرته السهم. ( اقرب الموارد ). || سخن بی اندیشه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بدیهه. ( قطرالحمیط ) ( اقرب الموارد ). سخن گفتن بی اندیشه. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ) ( رشیدی ). حرف بی فکرو تأمل زدن. ( جهانگیری ). || تندی و تیزی در کار. ( ناظم الاطباء ). تیزی در هر کار. ( رشیدی ).
بادره. [ دَرَ / رِ ] ( اِ ) پاچه شلوار و تنبان. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به شعوری ج 1 ورق 189 ص ب شود. پاچه زیرجامه. ( سروری ) ( رشیدی ).