لغت نامه دهخدا اسپیل. [ اَ ] ( ص ) دزد اسپ بود که بغیر از اسپ دزدیدن دیگر کارش نبود .( لغت فرس چ تهران ). شخصی را گویند که پیوسته اسب دزدد و سوای اسب دزدی کار دیگر نکند. ( برهان ). دزد اسب که به غیر اسب ندزدد. ( رشیدی ). رجوع به اسپیک شود.
