الاوتاد

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
وتد (۳ بار)
«أَوْتادِ» جمع «وتد» (بر وزن صمد) به معنای میخ است; کوه ها در آیات قرآن «اَوْتاد» (میخ های) زمین معرفی شده اند، شاید به دلیل این که کوه ها از زیر به هم پنجه افکنده اند و همچون زرهی تمام سطح زمین را پوشانده که هم فشارهای داخلی را از درون خنثی کنند و هم نیروی فوق العاده جاذبه ماه و جزر و مدّ را از بیرون و به این ترتیب تزلزل واضطراب و زلزله های مداوم را از بین ببرند و کره زمین را در آرامش برای زندگی انسان ها نگه دارند.
میخ. جمع آن اوتاد است. . آیا زمین را برای زندگی آماده نکردیم؟ آیا کوهها را میخهایی برای زمین قرار ندادیم؟ رجوع شود به «جبل» فصل «کوههامیخ زمین‏اند». * کلمه «ذُوالْاَوْتادِ» در سوره فجر آیه 10 نیز در وصف فرعون آمده است گویند: او چون می‏خواست کسی را شکنجه دهد او را به چهار میخ می‏کشید و سبب تسمیه ذوالاوتاد همین است ولی ظاهرا مراد از آن لشکریان و ساز وبرگ آنها و وسائل حکومت است که همچون میخها پادشاهی و حکومت او را محکم کرده بودند شاعر گوید: وَلَقَدْ غَنَوْافیها بِاَنْعَم عیشَةٍ فی ظِلَّ مُلْکٍ ثابِتِ الْاَوْتادِ در آن شهر باگواراترین زندگی بی نیاز بودند در سایه حکومتی که پایه هایش محکم بود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم