دانشنامه اسلامی
وتد (۳ بار)
«أَوْتادِ» جمع «وتد» (بر وزن صمد) به معنای میخ است; کوه ها در آیات قرآن «اَوْتاد» (میخ های) زمین معرفی شده اند، شاید به دلیل این که کوه ها از زیر به هم پنجه افکنده اند و همچون زرهی تمام سطح زمین را پوشانده که هم فشارهای داخلی را از درون خنثی کنند و هم نیروی فوق العاده جاذبه ماه و جزر و مدّ را از بیرون و به این ترتیب تزلزل واضطراب و زلزله های مداوم را از بین ببرند و کره زمین را در آرامش برای زندگی انسان ها نگه دارند.
میخ. جمع آن اوتاد است. . آیا زمین را برای زندگی آماده نکردیم؟ آیا کوهها را میخهایی برای زمین قرار ندادیم؟ رجوع شود به «جبل» فصل «کوههامیخ زمیناند». * کلمه «ذُوالْاَوْتادِ» در سوره فجر آیه 10 نیز در وصف فرعون آمده است گویند: او چون میخواست کسی را شکنجه دهد او را به چهار میخ میکشید و سبب تسمیه ذوالاوتاد همین است ولی ظاهرا مراد از آن لشکریان و ساز وبرگ آنها و وسائل حکومت است که همچون میخها پادشاهی و حکومت او را محکم کرده بودند شاعر گوید: وَلَقَدْ غَنَوْافیها بِاَنْعَم عیشَةٍ فی ظِلَّ مُلْکٍ ثابِتِ الْاَوْتادِ در آن شهر باگواراترین زندگی بی نیاز بودند در سایه حکومتی که پایه هایش محکم بود.