لغت نامه دهخدا اصوم. [ اَص ْ وَ ] ( ع ن تف ) پرروزه تر. آنکه بیش از دیگران روزه گیرد: و کان اعبدنا و اصومنا و افضلنا الاوسط.( صفةالصفوة ج 3 ص 19 ).
