دانشنامه اسلامی
سوم (۱۵ بار)
«مُسَوَّمَه» از مادّه «تَسْویم ـ سَوْم» در اصل، به معنای «نشاندار» است و نشان داشتن آن (در سوره «آل عمران»)، یا به خاطر برازندگی اندام و مشخص بودن چهره و یا به خاطر تعلیم و تربیت آنها و آمادگی برای سواری در میدان جنگ است.
این واژه در سوره «ذاریات» نیز به همان معناست، اما در این که چگونه آنها نشاندار بودند؟ در میان مفسران گفتگو است. بعضی گفته اند: آنها شکل مخصوص داشته که نشان می داده سنگ معمولی نیست، بلکه وسیله عذاب است. و جمعی گفته اند: هر کدام علامتی داشته، و برای فرد معین و نقطه خاصی نشانه گیری شده بود، تا مردم بدانند که مجازات های خداوند آن چنان حساب شده است که حتی معلوم است کدام فرد مجرم، با کدام سنگ باید نابود شود!
