دانشنامه اسلامی
حرب (۱۱ بار)
«محراب» محل ویژه ای است که در معبد برای امام آن معبد، یا افراد خاصی در نظر گرفته می شود، و برای نامگذاری آن، به این اسم جهاتی ذکر کرده اند که از همه بهتر، سه جهت زیر است:
نخست این که از مادّه «حَرْب» به معنای جنگ، گرفته شده است چون مؤمنان، در این محل، به مبارزه با شیطان و هوس های سرکش بر می خیزند.
دیگر این که «محراب» اصولاً به معنای بالای مجلس است و چون محل محراب را در بالای معبد قرار می دهند به این نام نامیده شده است. در ضمن باید توجّه داشت وضع محراب در میان بنی اسرائیل چنان که گفته اند، با وضع محراب های ما تفاوت داشت; آنها محراب را از سطح زمین بالاتر می ساختند به طوری که چند پله می خورد و اطراف آن مانند دیوارهای اطاق آن را محفوظ می کرد به طوری که افرادی که در داخل محراب بودند، از بیرون کمتر دیده می شدند.
سوم این که محراب به معنای تمام معبد است که جایگاه مبارزه با هوای نفس و شیطان بوده است.
